کد مطلب:245324 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:439

علی بن اسباط و امام جواد
مرحوم كلینی قدس سره در كتاب شریف «كافی» روایت كرده است: علی بن اسباط می گوید: از مدینه منوره عازم مصر بودم، امام جواد علیه السلام كه در سن كودكی بود با من



[ صفحه 530]



روبرو شد، من خواستم شكل، شمایل و خصوصیات اندام حضرت را دقیقا به ذهن بسپارم تا وقتی وارد مصر شدم، صفات و علایم آن حضرت را به دوستان خود در مصر بگویم به خاطر همین به قد و قامت حضرت نگاه می كردم.

ناگهان دیدم امام جواد علیه السلام متوجه نگاه من شد. نشست و فرمود:

«یا علی! ان الله احتج فی الامامة بمثل ما احتج به فی النبوة» ای علی! خدای توانا برای مقام امامت استدلال می كند، همان طوری كه برای مقام نبوت و پیامبری استدلال نموده و فرموده است: (و آتیناه الحكم صبیا) [1] و حكم نبوت را در كودكی به یحیی عطا كردیم.

همچنین می فرماید: (و لما بلغ اشده آتینآه حكما و علما) [2] یعنی هنگامی كه حضرت یوسف علیه السلام به سن جوانی رسید، ما به او حكومت و علم دین و مذهب عطا كردیم در آیه ی دیگر نیز می فرماید: (حتی اذا بلغ اشده و بلغ اربعین سنة) [3] چون به نیرومندی رسید و چهل ساله شد. (این آیه نیز اشاره دارد بر اینكه اكثر انبیا در چهل سالگی به نبوت مبعوث شدند).

پس امام جواد علیه السلام فرمود: بنابراین، احتمال و جایز است كه خداوند، حكم را به كودكی عطا فرماید و احتمال است كه به چهل ساله بدهد. [4] .


[1] سوره ي مريم، آيه 12.

[2] سوره ي يوسف، آيه ي 22.

[3] سوره ي احقاف، آيه ي 15.

[4] اصول كافي، مولد امام جواد، حديث 3.